1.Nâm u nişâne kalmadı fasl-ı bahârdan
Düşdi çemende berk-i dıraht i’tibârdan
2.Eşcâr-ı bâğ hırka-i tecrîde girdiler
Bâd-ı hazân çemende el aldı çenârdan
3.Her yâneden ayağına altun akup gelür
Eşcâr-ı bâğ himmet umar cûybârdan
4.Sahn-ı çemende durma salınsun sabâ ile
Âzâdedür nihâl bugün berk ü bârdan
5.Bâkî çemende haylî perîşân imiş varak
Benzer ki bir şikâyeti var rûzgârdan
Günümüz Türkçesi
1.Bahar mevsiminden ad ve eser kalmadı, çimenlikte ağaç yaprakları itibardan düştü.
2.Bahçenin ağaçları bütün süslerinden sıyrıldı, güz rüzgârı çınarın el gibi yapraklarını koparıp götürdü.
3.Sarı yapraklar her yandan altınlar gibi akıp derenin ayağına geliyor: Bahçenin kuruyan ağaçları ondan bir himmet umuyor.
4.Yaprak ve yemişten kurtulmuş olan-fidanlar artık çimenlikten esen rüzgârla durmadan sallansın.
5.Ey Baki, çimenler üstündeki yaprak çok perişanmış; rüzgârdan bir şikâyeti vara benziyor.
