Yıl: 2014

Emrullah YAKUT Dilimle boyandımdı bu dünyanın rengine Beyaz gömleğimin batı yakası hep kış Başımda...

Aynalardan cinnet sızıyor kırık Yırtık perdelerden sokaklara sır Öpülmekten yorgun kadehler esrik Ayaz gözlerinden...

Ezelden sarhoşuz şarabı boş ver Üzüm daha yokken biz ona müştak Kazaya neylesin damarda...

beni ey yağmurların sesiyle uyandıran nesiydi gelip çarptı göğsündeki o buğu rahminde bir serinlik...

Ben şimdiKendimle paylaştığım bu kokuşmuş odamdaTutup kendimi assamHangi çocuk düşürür ekmeğini elindenDayanılmaz sancılarla kıvranırken...